Yâ Hazreti Mevlânâ Şiiri - Ramazan Çetin

Sana selâmlar olsun,Yâ Hazreti Mevlânâ,
Günahkâr halimizle,fâtihâlar Ruhuna! ..

Sen,Sultan-ül Ulemâ,âlim oğlu âlimsin,
Gönüllerde taht kurmuş bir veliyyi kâmilsin...

Ebu Bekir Sıddık'ın mübârek torunusun,
Seni ihlâsla seven kâlpleri tutmaz yosun! ..

Sen,Sultanlar Sultanı Hazreti Mevlânâ'sın;
Sonsuz huzur arayan,seni iyi anlasın! ..

Mesnevi'nle güneşsin,dünya durdukça varsın,
Şevkâtle,merhametle insanlığı sararsın...

"Ne olursan ol" dedin; "Gel..."dedin; "Git..." demedin;
Gayretin hâlâ canlı,zirvelerden inmedin...

Ölümün ismi bile "şeb-i arus"tu sence;
Dostlara düğün olur,emir Hak'tan gelince! ..

Çünkü,Allah yolunda ölen, ölü sayılmaz,
Zaten bu âlem fânî; dosta,düşmana kalmaz! ..

Sadreddin-i Konevî,Şems-iTebrizî...Müthiş
bir ışık kaynağını,bu zâtı yetiştirmiş...

Üçü de Konya'mızın bağrında yatmaktadır,
Mânevî güzellikler,Onlar'la artmaktadır...

Derler ya "Gez dünyayı,gör Konya'yı sonunda"
Bu sözün sırrı sensin,muhabbet saklı bunda! ..

Aralık aylarında yazık ki, üzmekteyiz!
Kusurlar denizinde durmadan yüzmekteyiz! ..

Neyle,dönmekle senin işin yok,biliyoruz;
Yakıştırmalar için,senden af diliyoruz! ..

Gönüller her an muhtaç,O engin sevginize,
Yolcuyuz,geliyoruz; şefâat eyle bize! ...