Ya Hayy Ya Kayyum - Garip Çoban

Engin Demirci
940

ŞİİR


61

TAKİPÇİ

Ya Hayy Ya Kayyum - Garip Çoban

Bilemedin ki paylaşmayı korkularından.
Seven sevdiğiyle bayramlaşsın.
Belki birşey olmaz dediğin ayrılamadığın o kadar benler arasında.
Seninkisi bir eşyaya sahiplenmek kadar çoğalmaktı ilişkiyi.
Ya ben?..
Yeniden yaşamaya başladım seni.

Ben de katılamadım sana, katılmalımıydım?..
Bardağımdaki çayı yudumlarken, seninkisi yalnızca sahiplenmekti.
O kentin sokaklarıda yalnızlığını çoğaltacak gün boyu.
Sonra da eskitecek o kenti özlemlerin deselerdi inanmazdım.
Ayrı uzak adreslere şimdi yolculuğum.
Yeniden yaşamaya başladım seni.

Sokakları yağmur yağdığında tanırım.
Sesleri kulaklarım ıslandığında duyarım.
Ve yeni yüzlerdir aşkın şanına gökkuşağıyla gelen dua'dan.
Ve sonrası hep uzun bir yolculuk
Dağ başındaki duman gibi.
Ve bir o gece yazılmadı ki kimliğime hüzün.
Yeniden yaşamaya başladım seni.

Ve uzun bir yolculuk sonrası.
Sokakları imdat kokan surete gelen duygularda gözünün yaşını silenler yorgun.
Birindeyim bu kentin çoğundan uzak bir kabirbaşında.
Kirli bir surete uzanmıyor dualarım.
Gece karanlığı giyinince, ben üryanım.
Eski bir duvar saati vardı odamda susmuştuk bizbizeyken.
Yeniden yaşamaya başladım seni.

Ne zaman böyle olursa hep akşamüstü çıkarım yolculuğa.
Sinem'e zamanın şarkısını söyleyen sadakate dolanıyorum.
Unutmuş belki de duvarlarda ki hatıralar.
Daha bir eski bakıyorlar gözlerime g/özyaşlarım.
Aynasıdır sevginin dağdan akan derenin hecelemesi.
Yeniden yaşamaya başladım seni.

Niye geldi bu dağbaşına, biri olmalı senin kentinim diyen.
Sahiplenmek istemediğim anıların sahibi olan.
Bir daha hiç geri dönmeyeceğine uzakları yaşamalıyım.
Boğazımdaki düğümleri çözen amentüsüyle.
Yeniden yaşamaya başladım seni.

Uzağa v/ar'mak kendine çekilmek mi?..
Uzaklıklardan!..
O unutulmuş Hicaz makamında bestenmiş şarkının yıllar sonra anımsanıp insanı saran duygusu.
Yeniden yaşamaya başladım seni.

Öyle bir şarkı olsun işte o sevgi.
O sıcak duygu, kopmaları en ince uçlarından bile birleştiremeden.
Gizlice sarsın tanyelleri beni.
Ya da hepten unutulsun bestelenmemiş şarkımızın sözleri.
Anımsanmasın hiç.
Yeniden yaşamaya başladım seni.

Uçsuz bucaksız, bilmediğiniz dünyalar istemez misiniz diyen ses.
Ve ardımda sahiplenmek istemediğim bir yaşanmışlık.
Geriye dönmemenin asiliği önümde.
Onu yaşlı bir kabirtaşının yanında tanıdım.
O b/aşk'a bir insan.
İnançlarını yaşayabilecek kadar güçlü.
Nereye koştuğunu, niye koştuğunu biliyor.
Yeniden yaşamaya başladım seni.

İlk kez ondan öğreniyorum boşvermiş olduğumu.
İlk gün söylemişti hırkasız derviş.
Aşkını yaşayamayan insan, başkalarının duyguları için yaşar.
Aklı Kıt Adam, Benim doğrularımı niye benden iyi biliyor?..
Niye bu kadar çok seviyor paylaşmayı, o garip çoban.
İnsanları güzelleştiren de, çirkinleştiren biziz diyor Deliler Şeyhi.
Bende onunla eşitlemek istiyorum paydamı.
Yeniden yaşamaya başladım seni.

Yeniden seviyorum yaşamayı.
Seninleymiş o yorgunluğum.
Bana söylediğin herşey yeni.
Yanıtla diyorsun mektubunu.
Oysa o adres anılarımda kaldı.
Bildiğim bütün sözcükleri unutturdu bana o son mektup.
Artık o adrese postacı gitmiyor, biliyor musun?..
Kendi bildiğine doğru diyenlerden değilim.
Muhabbetin badesi asıl adım.
Yeniden yaşamaya başladım seni.

Herşeyi satın alabilirsiniz fakat mutlu olamazsınız.
Mutluluk, iyi bir insanla insan gibi oturup insan gibi sohbet edip birlikte çay içmektir.
Ne istediğini bilmek çok az insana bahşedilmiştir.
Ve usul usul tükenen yitik zamanda.
Yeniden yaşamaya başladım seni.

Bütün gece yıldızlar düşer bağrına aşığın
O vakit duanın içinden ruhlara.
Sanki milyon ışık, milyar renk vurur.
İçinde g/özyaşının en güzel şadırvanı vardır.
Ne çok acı var diyerek dolaşıyor gecenin çobanları.
Oysa bulutun yağmur damlasını taşıdığı gibi taşımıyor kimse kendini.
Yeniden yaşamaya başladım seni.

B/akarım hayran hayran şems vakti coşkuyla y/ar'ına.
Kendini vicdanla taşıyanda yalnızlık olmuyor.
Kim bilir nice üzüntü uyumaz adı bilinmezse de adı aşktır.
Son yenilgimde olmayacak devirmek için uğraştığım nefs.
Ama önce çocukları sevmeyi öğrenmeli insan.
Yeniden yaşamaya başladım seni.

Yeni sevgiler filizlendirip büyütmek için.
Onlar insana herşeyi anlattılar.
Sevgiyle b/aşk'a bir dünya mümkün dediler.
Ne söylediklerini işittik nede gösterdiklerini gördük.
Sadece dualarını hissettik.
Sonra ondan nasıl ayrılabilirdim.
Yeniden yaşamaya başladım seni.

O geceydi, duaların kabul edildiği.
Şimdisini tarif ediyor.
Nasıl bir yöne götürecekse seni seviyorum demek.
Öyle gülümsesin hayat bana.
Bu gönül toprağında sevinç var herkese.
Biz birbirimize güvenen sevgi(li)yiz.
Birlikte dua dua yürümek için çıktık yola.
Yeniden yaşamaya başladım seni.

O'nun gibi olmak, benim için tıpkı aynalı çarşı.
O olmak değildir, herkesi ısıtan o cömert el.
Çocukluğumu bulurum ben orda.
Geç vakte kadar, sabah çok erken.
Herkesi sevindirir duada.
Ve vardı merhamet her yaratılmışta.
Yeniden yaşamaya başladım seni.

Kabir başında umutsuzluk yok, bin yorum gelir aklıma.
Ve avuçlar gece duaları, pas tutmayan gönüllerden.
Hak eden görünen suretler ötesinde.
Yeniden yaşamaya başladım seni.
(Y.ed)

Engin Demirci
Kayıt Tarihi : 13.7.2017 02:14:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Bismillahirrahmanirrahim O'nun ilmi dışında bir yaprak bile düşmez!.. (En'âm, 59)

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Engin Demirci