Ya Haçu Şiiri - Zafer Aydaş

yeşil bir yüzükle başladı bu hikaye diyebiliriz
(hep saklayacağım)

"güçlüsün çok güçlüsün dürüstsün cesursun onurlusun
yaşanırsın yaşatırsın evet çok isterdim karın olabilmeyi"

gibi motivasyonları vardı ince parmaklının küçük kulaklının

korktum önceleyin hazır değildim
gördüm ki cevval bir yüreği var yuvarlak gözlerinin arkasında;
uydum su yuna gittim

essahlı çıkışları vardı
"seviştim lan diyeceğim, davut bozuntusu" ayarında..

illaki sevdim;
evliya çelebi olsam coğrafyasında atımın ayağı zemin tutmaz
aman allahım o nasıl bir ten
sebep oldu; illaki sevdim

akşamlarını yaşadık şehrin
bahar sonu yaz başı
onca kasvetten sonra
kırk defa güneşin doğuşuydu buluşmalarımız
"göğsünde yatmadığım günü yok sayarım adam"
dedi;
bir vurmada devirdim geride kalanımı;
olmadı;
her sevdanın temelini canımla kurduğumdan
atıp tutmadığımdan havadan su dan
sağlam oluyor;
bir vurmada yok olmuyor;
ne bende ne de figüranlarda

"bırakma lan beni vallaha bak söz çok güzel yemeklerde yapacağım sebze kabuklarını ince ince soyacağım.."
deyince karım sandım
hepten de zarar sayılmaz ama... ama...