Ya Habibullah Şiiri - İbrahim Halil Demir

Ya Habiballah,
Gönül kirleri, seninle olur ancak pak.
Nurani varlığın, karaları eder ak.
Yaradanın rızasını almak isteyen,
Sünnetlerini etsin kendine kaynak.

Ya Habiballah,
Gönül yorgunlukları, seninle geçer.
Çektiklerin, müzmin yaraları deşer.
Sünnetlerini gerektiği gibi yaşayan,
Yüce Allahın sevgili kullarını seçer.

Ya Habiballah,
Gönül sıkıntıları, seninle son bulur
Kor ateşler yakmaz insanı, gül olur
Sana muhabbet beslemeyenler,
Er veya geç kahhar esmasıyla kahrolur.

Ya Habiballah,
Gönül dargınlıkları, seninle biter.
Gönül bahçelerinde, bülbüller öter.
Dünya nimetleri göz doyurmaz,
Ama bir tebesümün, cihana yeter.

Ya Habiballah,
Gönül muhabbetleri, seninle ziyadeleşir.
Kurt ile koyun dost olur, mutlu meleşir.
Sünnetlerini ihlas ile yaşayan herkes,
Birbiriyle kardeşçe sevgi ve muhabbetle dertleşir.

Ya Habiballah,
Gönül sohbetleri, seninle bir anlam kazanır.
Nadide varlığın, her asırda fellik fellik aranır.
Helal süt emmiş, imanı kamil insanlar,
Nur cemalin aynasında, günde beş kez taranır.
02/Ocak/2010