Sanki masallardan çıkmış gibisin,
Ya gülen ayvasın, ya ağlayan nar.
Sanki çok ocaklar yakmış gibisin,
Arkanda Kimbilir nice feryat var.
Sekişi almışsın sanki keklikten,
İnceliğin tıpkı ipek iplikten,
Hamurun alınmış yalın gençlikten,
Görünce oluyor bana olanlar.
Sen nefes aldıkça duruyor zaman,
Gülünce; bedenim toz ile duman,
Yüreğim elinde savrulan harman,
İflah mı olurmuş hiç kavrulanlar.
Ömrümü bir demet çiçek eylesem
Getirip öylece önüne sersem,
Seni sevdiğimi sana söylesem;
Acep kıskanır mı bize bakanlar?
Sana canım kurban, çiçek nedir ki,
Aşkın çekenlere bir çektirir ki,
Önünde diz çöker, can verir belki,
Can mı esirgermiş canı yananlar.
(ZEYTİNLER ALTINDA isimli Hece Şiirleri 'nden > 91-92/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 25.10.2004 09:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!