Ya Gidersen Şiiri - Ozan Ali Aydın

Bir korku var içimde adını koyamadığım
Titreyerek uyanırım umarsız kabuslardan
Bir uçurumun kenarındayım
Uzattığın elleri ya tutamazsam
Zaptedilirse aşka dair son kalem
Kelebekler gibi mevsimlikse ömrün
Ya gidersen peri kızı ya gidersen

Kar altında kalır yeşerttiğin bahçemiz
Boyun büker geleceğe çiçekler
Körelir umutlarım, yokları oynarım bir akşam vakti
Bir sır gibi düşer gece üstüme
Fikri firara uğrar saatler
Tutmayan dizlerine kurban olduğum ya gidersen

Ya gidersen
Adını peri kızı koyduğum
Yıldızlar gibi kayarak düştün gönül bahçeme
Aşka selam çaktı boynu bükük çiçekler
Yağmur bereketinde coştu kurumuş derelerim
Çöl serabında gerçeğe bürüdün düşlerimi
Kızıl kumlardan serin sulara indi cismi bedenim
Ruhum meşk eyledi aşk şarabının sarhoşluğunda
İlkez mat yüreğim alev alev
Pır pır uçar olmuş bir kuş misali
Meyer küllerimden baştan yaratmışsın sen beni

Ya gidersen
Düşerim aşk ağacından sarararak
Poyraza tutuup sürüklenirim diyar diyar
Aşka sürgün bahçelere düşersem
Keremmi ferhatmı koyulur sence adım
Masal olur anlatılırmıyım dilden dile
Romanlaşıp okunurmuyum kitaplarda
Yoksa!
Bu rıhtımda başlayan yanlızlığım
Alırmı yerini kimsesizler mezarlığında
Biliyormusun aslında ben razıyım buna
Eyer mahşerde ödül olarak verileceksen bana
İçeceksek ölümsüzlük şarabını birlikte
ve birlikte kıracaksak anlamsız saatleri
ama ürperir içim
sensizlik fikri çılgına çevirir beni
Bundandır yanımdayken özlemem seni
Bir kez gömlek diye giydim sırtıma seni
Bu gömlek kefenim olsun öyle gömsünler beni