Merdivenlerden inerken cebimden bir tomar kağıt düştü. Ev sahibi benden önce alıp okudu. Gözünde iki damla inci parıldadı apartman boşluğunda, betonun soğuk karanlığında deniz feneri gibi yol gösterdi ruhuma.
Sordu: "Oğlum böyle yaz yaz nereye kadar? Niçin kendini yoğurup kağıt edersin, göz yaşını mürekkep diye döküp tüketirsin?
Cevapladım: O gelene kadar teyze.
Sordu: Ya gelmezse?
Cevapladım: Ölene kadar o hâlde, ihtiyar olana kadar, belim bükülene kadar, kalbim kuruyana kadar, ruhum uçana kadar, gözlerim dikenle gülü ayırt edemeyene kadar...
Resul Aslan
#kültür #sanat #yazar #şiir #şiirheryerde #şiirsokakta #edebiyat #kimsesizbulut #resulaslan #okumahalleri #gokyuzusiirplatformu #izmir #istanbul #söz #atillailhan #orhanveli #cemalsüreya #turgutuyar #murathanmungan #cahitzarifoğlu
Resul AslanKayıt Tarihi : 11.5.2018 19:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!