Ya Gel Şimdi... Şiiri - Aziz Kerem Tuna

Seni sevmenin en güzel yanı
Yeniden hayaller kurabiliyor olmam belki de.
Çocukluğumda çok hayalperesttim,
Biliyorum, biliyorum, her çocuk hayal kurar.
Ben, mahallede ne zaman eski bir ev yıkılsa,
Duvarların arasından çıkacak,
Altın dolu küpleri hayal ederdim.
Ev yıkılırken tozu toprağı umursamaz,
Öylece durup izlerdim.
Bir de geceleri uzandığımda,
Eski bir kanepeye yapılan,
Sobalı odadaki yatağıma,
-son alevlerin tavandaki dansını izlemek,
hala içimi kıpır kıpır eder, nedensiz sevinirim-
Hep uzaylıların geleceğini hayal ederdim.
Sabaha kadar onların gezegenine gidip,
Kimse uyanmadan dönecektik,
Arkadaş olacaktık onlarla.
Az da olsa korkum yok değildi hani,
Nasıl anlaşacaktım ki onlarla.
Mahallede eski evler bir bir yıkılırken,
Binalarla beraber ben de büyüdüm,
Deprem sabahı ise ne eski evler vardı orada,
Ne de altın dolu küpler,
Hayallerim enkaz altındaydı, arkadaşlarımla beraber.
Ben büyürken bir kız sevdim,
Severken yeni hayaller kurdum,
En büyüğü çok sevdiğim o melodide,
Dans edebilmekti onunla,
Olmadı.
Ama çok iyi bir arkadaş edindim,
Hayat boyu kaybetmeyeceğim.
Geride bıraktığım her hayalle beraber büyüdüm,
Ya da ben öyle düşündüm.
Büyüdüm, birini daha sevdim,
Hani çocukluk aşkından sonraki ilk aşk,
Hayaller kurdum tekrar,
İlk hediyemi aldım bir kıza mesela,
O da son oldu gerçi.
Ama hayallerimi daha somut kalıplara sokuyordum,
Olmayacak hayaller kurmayacaktım,
O da hayal oldu.
Sanırım sırf bu yüzden,
En büyük düş kırıklığımda o oldu.
Ama bir günden sonra,
Hayal kurmaktan vazgeçtim,
Artık hedeflerim ve kararlarım vardı,
Bazı büyük engeller çıksa da önüme,
Ya yıktım, ya da engeli sırtladım.
İlk karar bir daha birini sevmemek,
İkincisi ise, ilkinin ihlalinde,
Bir daha hayal kurmamak,
Üçüncü kara, hedeflere varana dek engel tanımamak.
Uzun süre çok kararlı bir hayatım oldu,
Hayatım boyunca iddia ettiğim gibi,
Kurallarımı ben koydum, ben yaşadım,
Hayallere kapılmadan.
Şimdi sana bakıyorum,
Aslında tüm her şeyi yıkmamı istiyorsun,
Seni gerçekten seviyor muyum,
Ya da sevebilir miyim, bilmiyorum.
Kim bilir, belki de bilmeyi inkar ediyorum.
Ama hayaller kuruyorum,
Bu kararın ihlalini hiç düşünmemişim.
Mesela sigarayı bıraktım ben,
Kimse inanmazken.
Seni sevdiğimi söylesem şimdi,
Kimse inanmaz.
Çocukluğumdan bu yana,
İlk defa bir hayalim korkutuyor beni,
O yüzden ya gel şimdi,
Ya da git,
Hiç sevdirmeden kendini.