Ya Gel! Şiiri - Özlem Saba

Kaçıp giden uykumun en yorgun yerinde,
Bu sessizliğime ses veren de kim?!

Şu kederi büyümüş gözlerimin dalıp gittiği saatlerde,
Kendini özleten ve sonra yine çekip giden sevgilinin
hayaliyle oyalanan,
Aslının özlemiyle yanıp tutuşurken hayaline sarılmaktan başka çaresi olmayan,
Ve yokluğuyla derin iç çekişlere dalan ben,
Uykumun en acıklı yerinde yine o sevgilinin merhametine sığınıyorum.

Ya gel,
Ya da sana olan bütün suretleri al ve çek git gözlerimin önünden,
Yoksa söyleyene dilsiz, her bakana ama olacağım…