Ya Geç Ya...! Şiiri - Gülhan Özkara

Sezai Karakoç, Sezai Karakoç
Senelerden beridir
Ne bu hiç
"Uzatma dünya sürgünümü benim"
Mona Roza
Başka bir numara yok
Kullanabilir mi Türkçe'yi
Mehmet Akif gibi
Yok
Bir Necip Fazıl mı bu
Yok
Dadaloğlu mu
Yok
Haha şu ya rum ya ermeni
Tevfik Fikret gibi
Bir şiir müzikalitesi devi mi bu
Yok
Tek başına bir parti kurmuş
Lengir lingir
Girsene Müslümanların
En çok toplandığı bir merkez partinin içine
Senin tek başına
Başka yerlerde işin ne
Pütürlü bir cintopu gibi adam
Bir netliği olmayan, uzun, karışık
Yüz binle kelam, çıkıntısı zımparalı
Şiirselliğin fezâsının öbür ucundaki
'Çömez' kelimesini bile
Sokmuş ya bu bir şiire
Senden kesik artık
Şiir yazıyorum diye
Türkçe'nin ırzına geçmenin
Müstesna bir mümessili
Hiç şiir yazmasını bilmeyen
On yedilik kızlar bile
Bunun yanında arı sili
Mısraya bak, mısraya:
"Soy utanç, soy anış, soy sevgi"
Ne söylüyor bu şair şimdi
Asalet mi, cins mi, milliyet mi
Irk mı, etnisite mi
Salkaraya yazıyor adam
"Gel artmaz azalmaz ey sevgi"
Diyor adam
Sevgi artıp azalmazmış
Ya geç ya
Hangi sevgi aynı durur
Zaman bu
İnsana, sarılıp beraber yattığın
Ananı atanı unutturur
Bu adamın işi, dağların kışı
Tıpkı hikayedeki gibi
Abdülkadir Geylani'ye biri gelir
Ben Allah'ın ispatına
Bin hüccet getiririm der
Devrinde bütün evliyaların en büyüğü
Seyyid Abdulkadir
Yoksa sen bin şirkle mi
Buraya geldin! Buyurur
İşte bu kadar
Her zerre bir hüccet
Her nefes bir delil
Bırak sen lâf-ı güzâfı
Allah'la hemcelîs olmaya eğil
2015