Ya Eylül Şiiri - Emir Güral

ve lakin gülünmüyor şu hale
günahlar peşimde önü seccade
bir yıla iki bin yıl gövde
sığmıyor ey gönül ne desen de

adım adım ilerlerken sokaklarda
hiçliğin gemisi yüzer sularda
ve sessizlik kısmır çocuklarda
bin yıla ödün verme çünki
gülemedim sessizliğe
içim varidat dolu hevesim
ya sen insan değil de nesin

ıslak kumpur yoldaşı dağa
sinem oktur keçeli paha
bir biri bildim bir kez daha
şimdi neredesin bensiz
kisvesiz gönülsüz kedersiz

kapı açıyor kapıyı lokma lokma
mısırda endişe yavuz musa
sen kimsin der ulu hain
sessizliğe matem lütfa kin

sel açar yolu düpe düz
karantinalar kilitli şehrimde
gizli bir hevesti sadece
bir ölür bin diriliriz
bu yolun herbir ferdi şehittir ey aslan
fakat kör bilmedi ölünce kıyaslan

sakin cüce ve dik yokuş
bin hamle nakarat hem doğuş
halifem kederim ve ben
öldür beni ben ölmeden