Ya Erken Yaşadım Ya da Geç Kaldım

bir sigara içimi keyfim vardı

onu da sen aldın

omuzlarıma öyle bindin ki;

mahşeri kalabalıklarla…

dünya üstüme çullandı sandım

iki kapılı hanın çılgın yolunda

ya erken yaşadım ya da geç kaldım.

………………………………………..

kardelenlere yetişemedim

yüce dağların yamacındaydılar

hep dikenler saplandı

gün görmemiş kimsesizliklerime

çiğdemlere erişemedim

uzak ülkelerin baharındaydılar

yad eller aldı

efkarlarımı hesapladım bir yekun içinde

bir kahvenin kırk yıllık hatırına kattım

raflara kaldırdığım düşlerimden

bir kısmını çaldım

sana yetişmek istedim saçlarının telinden

uzandım ama yetişemedim

kara kara sevdalanamadım

ürkek bakışlarına

kaderimin çizgileri avuçlarımda yanarken

ya erken yaşadım ya da geç kaldım

…………………………………………

dağ dağ olan hasretlerimle,

seni aradım…

delişmen gönlümün son nefesinde.

kır çiçeklerinin yapraklarında,

tüm sensizlikleri soludum,… içime çektim

nurdan yüzlü sabahlarımın ufuklarına

uyanırcasına….

ama seni bulamadım,

yoktun

evet yoktun

içimdeki gurbetlerin çıkmaz sokaklarındaki

kelep kelep çilelerimin arasında.

yine mecnun mecnun yalnız kaldım

leyladan kalan çölün ortasında

ya erken yaşadım ya da geç kaldım.

…………………………………………..

neredesin mukaddes sevdam,

neredesin!

belki hiçbir yerde

beklide her an içimdesin

ne olur gel artık

gül yüzünde güller gülümsesin

ayça ayça misafirim ol

seccademin ılık baharlarında.

yelken açalım mavera alemine

enginlere merdiven dayayalım

sevda limanından

uyandıralım içime çöreklenen

karakışların içindeki gizli cemreleri

serpiştirelim, goncalandıralım

gönül dağımın yamaçlarına yeni baharı

desem de

evet desemde

duymazsın beni

keşke duyurabilseydim

içimdeki hasret akşamlarının çılgın feryatlarını

ama nafile

yine sesimi duyuramadım

sensiz bir akşamın kör kuyusunda

ya erken yaşadım ya da geç kaldım

ya erken yaşadım ya da geç kaldım…

Metin HANLIOĞLU (MEÇHULİ)