Bana divane deyip efendim
akıllılar sehrınden kovdular
varsın kovsunlar efendim
aşkınla divaneyim pervaneyim
Nasıl siz yarınızle mutluysanız
bende efendımı andığımda mutlu oluyorum
Ya Muhamed sesıyle kendımden gecip coşuyorum
Almasın akıllıla rbenı aralarına
Ben bir tek efendimin rızasını istıyorum
Aşkının deryasına daldığımdan beri
ben akıllı değil divaneyim
Gectim dunya nımetlerınden
Ben efendimin pesindeyim
Ne zaman gül kokusu duysam
gözlerım yaşlarla dolar
Ne zaman akıllılar sehrınden kovsalar
Canım MUhammedi arar
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla