Bana divane deyip efendim akıllılar sehrınden kovdular varsın kovsunlar efendim aşkınla divaneyim pervaneyim Nasıl siz yarınızle mutluysanız bende efendımı andığımda mutlu oluyorum Ya Muhamed sesıyle kendımden gecip coşuyorum Almasın akıllıla rbenı aralarına Ben bir tek efendimin rızasını istıyorum Aşkının deryasına daldığımdan beri ben akıllı değil divaneyim Gectim dunya nımetlerınden Ben efendimin pesindeyim Ne zaman gül kokusu duysam gözlerım yaşlarla dolar Ne zaman akıllılar sehrınden kovsalar Canım MUhammedi arar
Gökçe DemirKayıt Tarihi : 7.1.2012 23:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökçe Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/07/ya-efendim.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)