Ya da Şiiri - Şaban Turan

Ya da

Kırıntılarla beslenen şu güvercin,
Döktüklerimle doyar mı ki?
Akordiyon çalan çocuk gibi,
Gözlerinin ferinde umudum.

Yarım çekiliyor fotoğraflar, ya da,
Saklanıyor muyuz ki diğer yarımıza?
Ortalıkta geziniyor şu sessiz duman,
İzi sürülür, bu ateş karşı yakadan.

Hep dört çay, bir kahve ve de bir su,
Bağladık hesabı, neyin kuruntusu?
Oturur mutlusu, huzurlusu, ya da,
Müdavimleri var sanki meyve kurusu.

Bir martı sesi ya da esenin nefesi,
Kim bilir kim batırır malum güneşi?
Var zaman ya da zamana yazılan,
Belki umuttur ya da, kocaman hüsran.

Kaçıp da sığındıklarım var benim,
Hesap tepesindeki mabedim, ya da,
Denizinde yüzdürdüğüm hayallerim.
Kim bilir sen, belli yazıma süzülen.

Görünen resim, hangi çizenin?
Şu karmaşada saklı pırıltılar,
Kucağın büyülü, çağıl kokular,
Sımsıkı arzular ya da lakin ya da’lar...