Ya da! ... Şiiri - Burkay Bey

Ve işte seni gömerek
Avuçlarımın içindeki boşluğa …
Ne kadar uzaklaşabilirsem
… O kadar
Uzaklaşıyorum gözlerinden

Yüreğim kör-sağır şimdi
Yoksun yani…
Ya da çok uzak/ta/sın artık?
Boş verdim anlayacağın…
Sonu gelmeyecek hasret nöbetlerine

Böyle -başlamadan biten kasırga-
Görülmemiştir! ...

Bir eşi olmayan sevdam dahi
Pul etmeyecek
Gözlerin yüreğimi yol etmeyecek

Sen olmayacaksın yani
İsmin dilime dolanmayacak
Fikrim bir daha bulanmayacak

Esmer papatyalar kadar
-imkansız –olacaksın
Ya da sır olacaksın
Yalnızlığımca…
Nefesin bana sûr olmayacak

Öyle âr olmayacaksın yani
……Ve göğsüm
yüreğime dar olmayacak
Dâr olmayacak

Bir hayal olacaksın bende
Anlaşılmayan...
Ya da o iz bırakmadan
Gidişin olmayacak ….

Ve sonra
Usulca kopacaksın
Avuçlarımdan
Ellerimde sıcaklığın bulunmayacak
Yani gideceksin ….Öylece
Bakıp ağlamayacağım ardından
Gözümden akan yaş sel olmayacak
Bir de ben olmayacağım dahası …
Ya da dünya bana bol olmayacak! ..