Ya Bu Şehir Yanacak Ya Ben Yanacağım

şehrine geliyorum
imkansızlıkları yenerek
özlem ateşiyle kavrularak
gözlerinin gözlerime değmeyeceğini
ellerinin ellerime bakmayacağını
bir kadeh şarabı paylaşmayacağımızı bile bile
sana geliyorum

her bir sokağa ayak izimi bırakacağım
özlem yaşımı kucağımda uvutarak

ya bu şehir yanacak, ya ben yanacağım

akan şelalenin saçlarını
hasret ateşi parmaklarımla tarayarak
ve sesini kulağıma alıp
özlemini yudumlayarak
yaşadığın şehrin havasını indireceğim göğüs kafesime

ya bu şehir yanacak, ya ben yanacağım

her geçene o mudur diye bakacağım
yüreğinden yüreğime akan
söz pınarlarından çizdiğim portreni hayalime oturtarak
sokak sokak seni arayacağım
ayaklarım heyecandan titreyerek

ya bu şehir yanacak ya ben yanacağım

gülme öyle sinsi sinsi
şairim ben
gözlerimle dokunur, ellerimle seyrederim âlemi
sevdim mi öyle severim ki
yaşadığın şehrin sokaklarını
yollarını severim
havasını doldururken ciğerime
yârin kokusudur
deyip mest olurum
batan güneşi yâr özleminin kızıllığı olur
yakar yüreğimi
ayaklarımla imzamı bırakıp toprağına
kor olup dönerim şehrime

ya bu şehir yanacak ya ben yanacağım