Ya biz! Şiiri - Fehmi Gildiroğlu

Hepsinin idealleri vardı; kimisi evli, kimisi nişanlı,
Kiminin tek ailesi vatandı. Hepsi şehit oldu, kimisi Önkuzu, kimisi pehlivanoğlu, kimisi esendal, kimisi daracık. Hepsi sevdikleri yere gittiler seve seve rahimi rahmana.
Ya biz!
Davanın sahibi olmaktan devletin bile çekildiği dönemde, bayrak inmesin ezan susmasın diye gövdesini siper eden bıyıkları bile terlemeden giden delikanlılar, şehitlerimiz,
Ya biz!
Annemizin, babamızın, kardeşimizin bile anlayamadığı bir davayı, sırtlayan arslan ciğeri yemiş küçük dev adamlar, sahipsiz kalmasın diye davaya sarılan biçareler.
Ya biz!
Dün dava deyip kulaktan kulağa haberleşme ağı kuran, farelerin bile zor yaşadığı, nem ve lağım kokan bodrum katlarını mabed'e çeviren korkusuz çelik parçaları,
Ya biz!
Sahip çıktığı vatanı, düşmesin bayrağı, susmasın diye ezanı için canını ortaya koyduğu, devleti tarafindan acımasız işkencelere tabi tutularak ya asılarak şehit olan, ya da ceza evini Medrese-i yusufiye diye kutsallaştıran, yinede devletine toz kondurmayan asrın alperenleri, kürşatları, sahabeleri...
Ya biz!
Ya biz!
Ya biz!
Yediği lüks yemeklerin tadını alamayan, yattığı kuş tüyü yatakların bile battığı, geceleri ışıktan rahatsız, gündüz bile yolunu şaşıran, köyünü unutan, navigasyonsuz evini zor bulan bir gençlik:
Ya biz!
Mehmet Akif kime demiş o güzel sözleri nereye gitti o gençlik? "Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer. Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor Tevhîd 'i. Bedr'in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi."
Onlar gittiler, onlar kavuştular sevdiklerine hepsinden allah razı olsun. Makamları cennet olsun inşallah.

Ya biz!