Ya Bitirmeli Şiiri - Oğuzkan Bölükbaşı

Neleri karıştırıyoruz hayatla
Dediğin gibi çocuk
Hem de provası yok
Yalnızca bir kere, sonrası sadece hayallere ve umutlara dayalı
Veya da arzulara
Yara onarılır, belki bir öpücükle geçer bile
Ya ölüm
Hangi öpücük hayatı geri verir
Aşk bile geri gelir
Can ise………..

Nesin sen, her adımda
Ya ardımda
Ya da önümde
Nesin sen
Bilsem
Sormayacağım
Görsem tanıyacak mıyım?
Meçhul
Nesin sen

Nereye düşsem
Senden alacağım var
Nedense kendime ilişkin aradıklarım sanki sendeymiş gibi geliyor
Tuhaf, anlaşılmaz
Bedenimi yoklayan serinlik
İlkel, yontulmamış özlemleri bırakıp gidiyor
Şehre inemem şimdi.

Neleri karıştırıyoruz hayatla
Adımız nerede kalacak
Mesela bir yüz yıl sonra
Dedem yaşasaydı yüz on yaşında olacaktı
Biri Bahri
Biri İbrahim
Belki o kadar
Belki daha fazla
Kim
Çağırıyor beni sokaklara
Keyif mi kaldı bir yerlerde
Bozulmamış
Ya da
Âşık olmamış

“Sanma ki güzelliğin
O ipek saçlarına
Düşen aklarla biter
Böyle bir kara sevda
Kara toprakta biter”

Bu gibi şarkılar bozdu düzenimizi
Nereden peylediysek
Üzüntülerimizi şeker yapan akılları
Tuhaf
Anlaşılmaz
Bir sıcaklık değdiğinde bana
Dilim tutuluyor
Ve en ilkel yanlarım bayram ediyor
Şehre inemem şimdi
Ve hatta yataktan çıkamam
İnimdeyim
Dibimdeyim
Kendi meselelerimleyim

Ya bitirmeli, ya başlatmalıyım……..