Neresinden başlarsam başlayayım...
Bi tutam imkansızlık Var...
Bu savaşın da kaybedeni benim...
Kendimle bile konuşmaları bıraktım..
En kötüsü hayal kuramıyorum artık..
Birden bire değildi,
bi anlık kafa karışıklığının uğrattığı yenilgi değil yani..
Ne zordur ömrünce düşlediğini bulmak,
Bulduğun anda da, ona sahip olamamak...
Giden yollar ne engelli nede dikenli..
Ona giden yol bile yok...
Hayali bile yüzümde tebesümler yeşertirken..
Gerçek olsa kim bilir nasıl olurdu...
Mutlu olurdum...
Huzurlu olurdum..
Güçlü olurdum...
Ama mağlubum...
İtiraf ediyorum evet büyük meydan okudum bu sefer..
Küçük yenilgilerin yeri yoktur bende..
Her kayıp kayıp değildi benim için...
Ama seni kazanamazsam korkarım ki..
Katili olursun bir nefesin...
Günahı boynuna değil...
Vebalini ben taşıyorum sırtımda...
Sen gökteki en parlak, en özgür yıldız..
Ben kalabalığın içinde esir bir yanlız..
Kabahat kusur aramıyorum yanlış anlama..
Ama Allah istemeseydi karşıma çıkarmazdı seni..
Belkide içten bir duamın ucundasın...
Yada kendimi en kaybetiğim anın hemen başındasın...
Yanı başımda en uzağımdasın..
Çok zorsun ama az imkansızsın...
Biz Kalplerimizin kurbanıyız...
Ya bir oluruz...
Yada hiç...
Kayıt Tarihi : 5.12.2023 11:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!