Ya Bensizse Şiiri - Aslı Demirel

Yaz günü kuruluğunda
Yağışsız ıslanıp
İliklere ilerleyen ayazla donmak
Hatta güneşsiz yanmak
Bütün perdeler kapalıyken
Apaydınlık düşlü bir odada
Sağnaklarda yıkanmak
Nasıldır bilenlerdenim

Durmuş bir dünyada
Koşar adım kanım
Olabildiğince sereserpe
Yine de titriyorum
Ya yüreğin bensizse

Tüm mavilerin bedende sakladığına inanarak
Ve bozkırlardan toplanan sarılarla harmanlayıp
Yeşile çalmak muratlar dolusu
Hep gelişlere hazırlanmak
Ümitler koyusu
Nasıldır bilenlerdenim

Bedenime inat yüreğim
Hoppala bir çocuk
Sobelenmeme edişesinde
Yine de korkuyorum
Ya sevinçlerin bensizse

Son tat olsun diye
En sevdiğini sona bırakmak
Hatta yapış yapış olmasına
Razı olup dudağın
Uzun süre elma şekerli dolaşmak
Donup kalmışken kır ortasında
Çiçeklerden güzel kokmak
Nasıldır bilenlerdenim

Görünmez hareyle
Bulutlara giderken yüzmeye
Yine de soramıyorum
Ya hayallerin bensizse

Uyanık rüyaların sarhoşluğuna kapılmış
Gezerken parmak ucu
Ayna karşısından ayrılmadan
İki kişi olup buluşmak
Efsunluymuş gibi güzelliğe kapılmak
Ve düşlü yarınlardan sarsılarak uyanmak
Nasıldır bilenlerdenim

Her karşısına geçtiğimde
Sen yerleştikçe aynadaki aksime
Yine de ağlıyorum
Ya anlamlarda gözlerin bensizse...

(24 08 2007)