Türk delikanlısı bir güzel kız görür,
Kız'dan habersiz,kendince gönül verir.
Kız'ın sevdiği varmı,düşünmez Dunkof,
Kendi yanlışları dehlizinde yürür.
Sevğisine kız'dan karşılık bulamaz,
Hak'kı kendinde görür o, Hak vermez,
Medeniyetten uzak Örümcek Beyni,
Karşıdan hayır sözünü düşünemez.
Cahilin yakın dostuda cahil olur,
Yanlış hareketlerine destek bulur.
Sevğisiz büyümüş,sevmeyi bilmeden,
Bencillik duyğularını sevği sanır.
Karanlık Yüreği karanlıkta yürür,
Zorla Can almayı kendine hak görür.
Ya benim olursun,ya da toprağın der,
Seviyorum dediği güzeli Vurur.
Yürekten sevmek; Can alıp Öldürmek mi?
Sevğiye sayğı gösterip güldürmek mi?
Seveni sevdiğine bırakmak varken,
Ruh'suz Ölümcül yanlışı sürdürmek mi?
İshak söyler; bizde sevmeyi bilelim,
Erkeklik o ki; Kız'a da hak verelim.
Yaşatalım gül can'ları veren alsın,
Yürekten aşk'la sevelim,sevilelim.
Not:Bana yar olmayanı,başkasına yar etmem karanlık düşüncesinden hayatını kaybeden genç kızlarımıza ithaf olunur.
İshak ÖzlüKayıt Tarihi : 17.4.2005 19:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ne güzel yürekten yazıyorsunuz kaleminiz hiç susmasın sevgiler
Yürekten aşk'la sevelim, sevilelim..Ah!.. böyle sevmeyi bilseler..O kadar güzel diel getirmişsiniz ki..Selam ve Sevgiler Hatice Bediroğlu
TÜM YORUMLAR (11)