Bu kadar emin olma 'Ben gelemem' deyip de!
Sen kimsin ki acaba? Kraliçe, Ece mi?
Yine dudak bükmüşsün 'Hep gülemem' deyip de!
Kahrolası gururun sevgiden de yüce mi?
Parmağımın ucunda oynatmadım ki seni;
Niye sanki bu feryât, nedendir bu celâlin?
Nefret kazanlarında kaynatmadım ki seni;
Ne bu yanık kokusu, nerde kaldı kemâlin?
Biraz cemâl göstersen beni mutlu ederdin.
Sevgiyi yumak yumak oyun gibi oynardık.
Canın sıkılsa, yahut beğenmezsen giderdin..
Belki sen de severdin, lehim gibi kaynardık.
Neyse; geçti hepsi de.. Yenik düştük zamana.
Ne yanmaya gerek var, ne anmaya adını.
Elhamdülillah şükür, yaşadığımız âna;
Sana uğurlar olsun öfkelerin kadını.
Kayıt Tarihi : 25.6.2010 17:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!