Ya ben nezaman? ıı.Böl

YA BEN NEZAMAN? (ıı.Böl)

Sabahları gözümüzü birlikte açtığımızı..
Doğan Güneş’e seninle merhaba dediğimizi..
Mehtabı başbaşa seyrettiğimizi;
Ve göz kırpan yıldızlara beraber baktığımızı..

Ellerin elimde mutlu,uykuya daldığımızı..
Kim nerden bilecek,nasıl bilsinki?

Geceleri seninle mutlu dalarız uykumuzda..
Tebessümün karışırken RABB’ba yalvarışımızda…
” Ölüm bizi ayıramaz..” bir türkü vardır hani ya..
” Ayrılsak ta beraberiz..” türküler ve şarkılarda..

Yıllar boyu bu şarkı dilimizde,
Kim nerden bilecek,nasıl bilsinki? .

Düşünce ve aklım hep gerilerde..
Tam ellisekiz yıl öncelerinde…
Gülyüzünle tanıştığım günlerde..
Gün gelir toprakta çürürüm ben de! ..

MAHŞER’de yaşarsın zerrelerimde..
Kim nerden bilecek,nasıl bilsin ki? .

Sözümona yılların şairiyim..
Sana lâyık dedildir bu şiirim..
Tebesümlerle bakarsın,bilirim…
Necm-i hayat söndüğünde gelirim…

Son nefesi verir vermez ordayım..
Ben herzaman yanındayım,ordayım..
Burdayım zannederler hep ordayım..
Seninleyim,yanındayım,ordayım..

UYANACAĞIZ GÜZELİM BİRLİKTE …
ALLAH bilir VEL BAS-Ü BADEL MEVT’de..

ERDEK-14.01.2016