Ya Ben Şiiri - Nuran Karaca

ruhum yaşarken mevsim sonunu,
kuruyan toprağımda gül yetişir mi?
bu son yıllar kırdılar aynalarını,
ne yapsam ne etsem de; yüzleri asıktı.

mutlu yaklaşıp onları utandırdım
bir gülüş olsa da borçlandırdım
anılar arka çıktılar bana acı tatlı
sense; ne haldeyim sormuyorsun

o büyük kaybın habercisi kapında
duyamıyorsun ayak sesini hala
gelmezdi kokladığım hiç bir çiçekte kokun
uzaklık bu naz değil çok kırıyorsun

zulmünle kendime acı çektiririm
gecelerce yana kavrula sanıyorsun
unuttuğun bir şey vardı sevgili
sevgiler ilgiyle beslenip büyürdü.

17:07 16.02.2016