Aşkın kaynaştırma harfleriyle
İçimin duvarlarını sıvar gibi...
Yarım kalan imgelemlerin
Tamlarında savrulur gibi...
Her lirik şiirde
Yeni bir beden arar gibi...
Licralı sözcüklerde
Sonsuzluk kadar durağan olmayı özler gibi...
İçimin kabuklarında
İçten içe,usuldan,kimse-s-siz kanar gibi...
Günün turuncu saatlerinde
Hep bir karaltı bulmak ister gibi...
Ellerimin tekerlekli sandalyelerinde
Aşkın geç gidip erken gelmeleri gibi...
Ah işte bu yangınlarda savrulmuştum ben
Şimdiyse;
Parmakuçlarımdan kan damlıyor....
Kayıt Tarihi : 26.10.2004 15:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ama ruhunda fırtınalar estirmeyi beceren insanların iç halleri bunlar..
Yaşamı sadece düz bir çizgide yaşamayan ruhların fırtınaları..
O fırtınalarda savrulmaların , sonra yeniden belki de günün turuncu saatlerinden kendini bulmaların, bulmak istemelerin dalgaları...
Öpüyorum seni...
:)
aynur özbek uluç
TÜM YORUMLAR (2)