bir otoban kenarı yalnızlığı,
kalan yok giden yok
yașamak öyle iddialı șey ki
nedense hiç gözüm yok,
bu dünyanın üstünde bir
iltihap gibi büyüyen,
içi boş bir karanlık,
kafamın içi gibi,
boş ve karanlık.
yașamak öyle hevesli șey ki,
bazen ben de heves ederim,
kursağımdaki konvoy uzar,
küfrederim,
eș susar, dost susar,
kafamın içinde bir,
kırmızı ışık gibi,
yanıp söner.
Kayıt Tarihi : 17.7.2023 03:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!