Tohumu saçarsın gıdayı yayar,
Yedirip, içince karnında doyar,
Zamanı gelince yerini oyar,
Unutma o toprak bizi yutacak.
Gelişin ondandır, gidişin ora,
Bazen buz gibidir, dönüşür kora,
Amelini artır, kurtuluş ara,
Unutma o toprak bizi yutacak.
Dünyanın zevkleri sınırsız bence,
Tehlike saçıyor çocuğa, gence,
Zalime de düşer görür işkence,
Unutma o toprak bizi yutacak.
Mala da, mülke de tamah artırma,
Hırsına kapılıp gemi batırma,
Aç, susuz var iken çalıp, götürme,
Unutma o toprak bizi yutacak.
Zeki de ölecek bar Allah baki,
Hayrını artıran uzatır belki,
Her canlıyı bulur er geç inan ki,
Unutma o toprak bizi yutacak.
6-7-2014
Zeki ÇelikKayıt Tarihi : 25.2.2015 12:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/02/25/y-u-t-a-r.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!