bir ceket bir pantolon ben bu şehire geldim
çimento torbasını bazan yatak ederdim
çalışmadığım günler doyasıya yemedim
yoksulluğun yokluğun gal'a sıyım arkadaş.
hayatın acısını tatlısını öğrendim
yanlışa düşürecek eylemleri sevmedim
milli görüş ü gördüm milli şuuru sevdim
vatan namus gibidir ondan duydum arkadaş.
gününü gün eyleyip yatanlara uymadım
mazlumu ve mağduru etrafımdan kovmadım
ahlak ve maneviyat adalettir tek ilkem
hakkın ve hakikatin neferiyim arkadaş…
Kayıt Tarihi : 28.12.2009 15:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
12/12/2009 istanbul özelleştirmeler çok yanlış parayla vatandaşlık verilmemeli
TÜM YORUMLAR (2)