Sokak lambalarından vuran ışıkla her gün
Odamda hayalinle dans ederdim
Beni uyur sanırlardı
Ya ağlar ya yollarını gözlerdim
Ben de onun omzunda ağlarım sanmıştım
Şimdi odamda yalnız başıma ağlıyorum
Gitmeyecek diye kafamda kurduysamda
O da gidecekti biliyordum
Gözlerin şimdi bi farklı
Çok mu badire atlattı
Ne kadar bağırsamda
Umrunda değildi sözlerim sanki artık
Şimdilerde yürüdüğümüz sokaklar bile bi hayli şaşkın
Oturduğumuz banklar iyice yabancılaştı
Elimi bıraktığın ilk yolda
Aniden sendeledim, sen gidince.
Kayıt Tarihi : 30.3.2020 01:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Öykü Melek Karagülle](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/03/30/y-o-u-r-s-t-o-r-y.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!