Ailede irsi olabiliyor,
Dertle hastalıklar dolabiliyor,
Bazende çaresiz kalabiliyor,
Nasırlı ayaklar çorabı yiyor.
Kazandığım helal alnımın teri,
Doğru bildiğimden dönemem geri,
Zamanla sönse de gözlerin feri,
Nasırlı ayaklar çorabı yiyor.
Annemde sürerdi çatlağa gres,
Düzeltmek imkansız yapsan da pres,
Muhafaza eder giydirince mesh,
Nasırlı ayaklar çorabı yiyor.
Kaliteli örgü alsan dayanmaz,
Yaş deri oynuyor asla boyanmaz,
Pürüzler kazınır, kessen uyanmaz,
Nasırlı ayaklar çorabı yiyor.
Topuk parmakları, gövdede malum,
Yarılıp, sızlıyor çektirir zulüm,
Zeki de acizdir üzücü bölüm,
Nasırlı ayaklar çorabı yiyor.
25-10-2013
Zeki ÇelikKayıt Tarihi : 23.8.2014 13:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/08/23/y-i-y-o-r.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!