Y-han - 16 - Şiiri - Yorumlar

Habibe Merih Atalay
496

ŞİİR


9

TAKİPÇİ

UMUDU KENDİN VAR ETMELİSİN

-Umudu kendim var etmeliyim. İyilik umudunu, iyi olma umudu; her şeyi yoluna koyma umudu; kayıpları telafi umudu; güçlenme umudu; başarma umudu. İçimde bir umut oluşturmalıyım, yüreğimde bir umut uyandırmalıyım.

-Başından beri kendini cezalandırdığını biliyorum. Yarı ömrün bunu çekmekle geçti. Kendini idamdan kurtardın ancak müebbetten kurtaramıyorsun. İdam edilseydin çoktan çürümüş olurdun ama şimdi ömür boyu çekiyorsun. Sana idamı ve intiharı yakıştıran, kendini bir şekilde sonlandırmanı bekleyen arkadaşların var biliyor musun? Şu an bile bunu gerçekleştirsen hiç şaşırmayacaklardır. Senden yapmanı bekledikleri umdukları şeyi yapmadıkça bu işe kalkışmadıkça eminim onları daha çok şaşırtıyorsundur. Kendilerini senin yerine koyup baktıklarında gördükleri bir utanç tablosundan başka bir şey değil ve böyle bir hezimetle yaşamaktansa... diye düşünüyorlar anlaşılan... sanırım kimse böyle bir durumu senin yaşadığın kadar uzun yaşayamazdı. Beni de çok şaşırttın aslında. Bir ceza ve tecrit evinde tutulmak sana nasıl koymuyor anlayamıyorum. Nasıl özgürleşmek istemez insan? Nasıl her gün firar etme planları kurmaz? Diri diri gömülmeye nasıl böylesi bir rahatlıkla rıza gösterilebilir? Bu günlük işkenceye nasıl katlanabiliyorsun, hayret içindeyim!

-Sol bileğimde bir kemik çıktı bak! * Dün fark ettim bunu.

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta