AKLIMDAYKEN ŞUNU DA EKLEMELİYİM
Gecenin 3 ünde yatıp 08:49:37 de soluğu burda almamın endişeye mahal bir yanı yok. Korkmayın. Bu kez meraklı bir Pandora* değil karşınızdaki, son kararımda kutumu açınca içinden yalnızca umudu bırakarak bir şeyler kaçmayacak; ne de bilgi ağacımdaki elmamı size yedirecek filan değilim ve kimse de bir kez daha cennetinden mennetinden kovulmayacak. Bundan sonraki yaşantınızda da ne baştan sona büyük bir düzensizlik ve bölünmeye yol açar hikayem ne de sizleri değiştirmeye ve çakılı olduğunuz zeminlerinizden söküp atmaya gücü yeter, ancak bütün bu olanlar yine de yaşamsal tüm kuşatmalarınızı üzerinizden kaldırıp uzun vadeli dolambaçlı bir yolculuğun başlangıcını işaret ediyor olabilir sizlere, artık orasına karışamam.
*Entropi adlı kitabı okuyorum da şu günlerde, etkilendiğim cümlelerden alıntı yapıp üzerinde oynadım biraz. Bu metni kaleme almaya başlayışımın bir anneler gününe rastlamış olması erkeklere duyduğum aşkın ve sevginin annece olduğunu düşünüşümden olmalı gayri ihtiyari... başını okşamak, yanağını sıkmak, harçlık vermek, kızınca şamar atmak, yaramazlık yapınca eline vurmak, kulağını bükmek, kızlar kadınlar ve seks hakkında ileri geri konuşmak gibi özellikler taşır sevgim de aşkım da nefretim hoşgörüm şefkatim dostluğum arkadaşlığım da erkeklere karşı. Dayanılmazımdır yani kısaca! Nedense hiç darılamam küsemem tavır bile alsam kısa sürer, geçicidir, sonunda yine bağışlar, şefkatle açar yüreğimin içine alırım hepsini.
Bunu da bir itiraf olarak kabul ettim zira ateşlendim yine. Ne zaman kendi adıma ağıza alınmadık yeni bir cümle kursam böyle ateşleniyorum. Sanırım beni yazmaya iten bu ateşlenmeler. Ve sanırım yazarlık hevesimde de bu ateşin közü var. Biliyorsunuz, ah ama nerden bilesiniz; kendisi itiraf etmedikçe bir yazar, hakkındaki gerçeği kim bilebilir? Ancak kan çeker. Her cinayet çözülmeyi her cani de buluşmayı özlemiştir krimal Prof. Dr. Sevil Atasoy ile!
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta