S/anmışım Y/anımda Şiiri - Ahmet Kara 4

doğarken ağlamışım
sevdiklerimle yanmışım
bil ki mavileri ona adamışım

hüzün gönlümün çiçeği
meleklere verilmiş göz yaşlarımda
ve çokta mutluyum ona yandıkça
taşırım onu kardelen köklerine

ben dansı bilmem severim halayı
birde Karaçol oynamayı
bakma kırmızı rengime
ben matemin de mutluyum renklerin

ağlayacak halimize gülüyorsak
maviyi çoktan kaybetmişiz rengimizle beraber
yağmur kuşlarının bereketinde
ağarsın saçlarımız
şahitlik etsin sevgi yoğuran
dünyamıza

ömrümün sonuna kadar
hissettiğim duyguların özlemi
sonsuza yolculuk edecek
şafağı sökmeyenlerin inadına
afili düşlerimin sabahında
ölmüş bir ruha
can suyum olmasa bile..