Bugün dörtyıl oldu bizden gideli
Sana doyamadan gördün eceli
Çok ağır oldu bize bunun bedeli
Bizi de yanına alıver yavrum
Sen bize evlilikten ödüldün
Bizleri ağlattın; ama sen güldün
Evimizde açan biricik güldün
Kendini koluma atıver yavrum
Çaresiz boyun büktük kadere
Düşsek de hepimiz sonsuz kedere
Akan gözyaşlarım oldu bir dere
Gözünün ucuyla bakıver yavrum
Yetmedi yolunda verdiğim emek
Sensiz boğazımdan geçmiyor yemek
Yokluğun gönlüme düşen kor demek
Hiç değilse rüyama giriver yavrum
Senin yerinedir bağrımızda taş
Feda olsun yolunda verilecek baş
Böyle giderse işimiz çok yaş
Gönlümüze sabır katıver yavrum
Dünyada yaşadık zaten cinneti
Ahrette görürüz belki cenneti
Başkasından bekletmeden minneti
Ömrüme mutluluk seriver yavrum
Çal- 24.08.2004
Mikail TatarKayıt Tarihi : 24.8.2006 18:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
24.08.2000 tarihinde benim bebeğim vefat etti 12 gün yaşamıştı. tüm çabalarımıza rağmen kurtaramadık ALLAH ŞEFATİNDEN MAHRUM ETMESİN ALLAH KİMSEYE EVLAT ACISI GÖSTERMESİN
unutun artık diyemiyorum, unutulmaz biliyorum. kader böyleymiş be adamım. onu yaşam çizgisi o kadarmış. inşallh bir daha yaşanmaz o günler.
kendine iyi bak.
TÜM YORUMLAR (2)