Emekli olunca duruyor işler,
Düşünce,tasadan dökülür dişler,
Kabusa dönüşür rüyalar, düşler,
Delikanlı sanma bende yaşlıyım.
Hazmedemez oldu çok şeyi miğdem,
Bizlere vesile babamız adem,
İçerken iyidir dökülür her dem,
Delikanlı sanma bende yaşlıyım.
Farları sönüyor bulanık gözler,
Enerji bitince kısıldı sözler,
Haritaya döndü ne güzel yüzler,
Delikanlı sanma bende yaşlıyım.
Ayakta,bacakta kalmadı derman,
Ömür tükeniyor yazıldı ferman,
Bu dünya fanidir hayaller kurman,
Delikanlı sanma bende yaşlıyım.
Ezrail arada Zeki'yi yoklar,
Mekanı kuruyor başıma aklar,
Bundan sonrasını teneşir paklar,
Delikanlı sanma bende yaşlıyım.
31-3-2010
Zeki ÇelikKayıt Tarihi : 7.4.2010 09:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/07/y-a-s-l-i-y-i-m.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)