Ömür geçip gidiyor, kırk oldu yaş,
Ben sakinim ama yıllarda telaş,
Baş ucuma dikilmeden bir uzun taş
Bekletme nazlım, gel yavaş yavaş.
                       Solarmış güller, susuz kalınca
                       Anlarsın beni, sevdalanınca
                       Bir gece vakti yalnız kalınca
                       Ben gibi hayale dal yavaş yavaş
Ak dolar saçların, bükülür belin
Susar da şarkılar söylemez dilin
Kapın çalınmaz, tutmaz ayağın elin
Gelirim, bir haber sal yavaş yavaş.
                       Derdim dinlemedin, dertliyim
                       Başımda sevdan, perişan halim
                       Gözlerim enginde ağlarken, benim
                       Uzanıp elimi tut yavaş yavaş
Baharım gelmez, uzak tüm ümitler
Sen yoksun, soldu ah! bütün çiçekler
Başıma devrilmeden viran haneler
Yıkılmadan bendim gel yavaş yavaş
                       Beklerim hasretle, nerdesin nerde
                       Hazan dolu ömrüme inmeden perde
                       Solmuş çiçekler açtığında bu yerde
                       Gül koka koka, gel yavaş yavaş
Ahmet Ünal ÇAM
Ahmet Ünal ÇamKayıt Tarihi : 19.12.2006 14:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


TÜM YORUMLAR (1)