Y a ş a m a k Şiiri - Habibe Merih Atalay

Yaşa ör

Yaşam doku
Ek biç
Sök dik
Yığ birik
Karış ayıkla
Öğüt ele
Eri damıt
Yaşamı ve
Ye iç
Giy soy
Soğur sömür
Ve
Doy yaşama
İş e ya mak

Her gün ve yeniden
Başla ve bitir
Bitme ve başlat

Hep son perdesini
Oynama yaşamın

Ve açılışını yapma
Bir diğerinin

Başka öteki farklı
Olanı doğurma

Kitaplar.. filmler..
Gösteriler..

Gösterilbeğenler..
Çekilbilenler
Yazılbayanlar
Akla gelmesenler
Önemdiler ön sözler

Hepsinin hamurunda
Abart tözü bulunan
Şaşkın patlı
Rujlu çıraklar

Görenler baksalar
Kremalı kremasız
Kakaolurvanilyalıpandispanyalar

Gökyüzü açık
Hava ılık
Gürültüsüz patırtısız çığlıksız sevimli
Derli toplu sıradan bir gün..
İçinde bir yaşam

Gülümsemesi açıyor insanın
Gülün semesi batıyor
Dokunmak istedikçe güne
Kan ve hep kan doluyor
Kadehlere..

Buruk
Yıllanmış
Koyu gri rutubetli
Yürek mahremlerimizde bekletilen
Gözyaşı şişelerimizde
Sandozlaşmış tortular
Barış için
Kanserlerimizle

Ve-Ba..’sız geçmez gün
Ve-Da..’sız geçmez..
Uçuşumuzda kanat çırpan ellerimiz
Buluşacağımız güne özlemle yön çizer

Oraya..
Orada…
İşte burda.