Gümüşhane'm Şiiri - İlyas Kılınçarslan

11.07.1997 İstanbul

Zigana dağınla harşit çayınla
Kızıl kuşburnu'lu yaylalarınla
Elma bahçelerin konaklarınla
Güllerin şehrisin sen Gümüşhane

Madenli dağların soğuk suların
Karaca mağarası sanki mumyalı
Meşhurdur pestilin kaymağın balın
Oğul veren şehir il Gümüşhane

Kürtünde barajın okyanus gibi
Zirvende Karagöl görünmez dibi
Adını gümüşten aldığın gibi
Benden de bir şiir al Gümüşhane

Şenlik Kadırgadan kazık beline
Kimse su dökemez senin eline
Baharda benzersin taze geline
Türkülerde saklı söz Gümüşhane

Ahmet Ziyauddin Gümüşhane’vi
Sultan Süleyman’ın Otağı evi
Nakşı ve Kadiri; bütün, mesnevi
Evliyalar şehri can Gümüşhane

Şırandadır tomara şelalesi
Serin karanlığın tam abidesi
Çakır göldür turnaların adresi
Doğa harikası il Gümüşhane

Kelkit çayın vadilerin neşesi
Örümcek ormanlarının çamı meşesi
Güzellikler dolu her bir köşesi
Çehresi hoş dili bal Gümüşhane

Bir yanın Erzincan bir yanın Bayburt
Mekke’nin küçüğü sensin güzel yurt
Köse, Kürtün, Torul, Şiran ve Kelkit
Buram – buram hasret gül Gümüşhane.

Zigana Tüneli, kuzeyindedir.
Salmankas Köyümüz yüreğimdedir.
Harşit çayı senin göbeğindedir.
Kaleleri dağları bol Gümüşhane

Nice kahramanlar çıkmış bağrından
İnsanların ümit vardır yarından.
Selam sana gurbet diyarlarında
Baharda ordayım bil Gümüşhane

Gümüşün yatağı madenler sende
Alabalık boldur derelerinde
İnsanların çare olur her derde
Vatanım toprağım can Gümüşhane

Kılınçarslan seni özledi yazar
Senin toprağında isterim mezar
Aklıma düşünce gözlerin dolar
Yarların yârisin yar Gümüşhane.