Y a n ı y o r u m Şiiri - Güllü Alemdar

Gün gelir unutursun!
Diyorlar,
İçimi rahatlatmaya,
Yüzümü güldürmeye
Çalışıyorlar;
Oysa ki!
Aşk, ateş gibi kor
Oluyor zaman zaman
İçimde yanan ateşin
Alevleri sarmış etrafımı
Kaçsam, kaçılmıyor
Söndürmeye çalıştıkça
Çoğalıyor,yanıyorum
İçin için yanıyorum
Sensizlik alevlerinde
Ne git diyebiliyor
Nede dön diyebiliyorsun
Nasıl bir çelişkidir bu
Yoksa aşk zerreleri mi?
Serpiliyor etrafıma...
Nasılda canını acıtıyor
Görünmeyen bir şekilde
Başlangıçta deli bir heyecan
Kısa bir mutluluk sarar sıcacık
Sonrada iznin almadan
Çekip gider uzaklara
Derin izler bırakarak
Başka gönüllerinde canını acıtmaya
Belki de hayatın ta kendisidir aşk
Deniz kadar gerçek
Dalgalanır, durulur zaman zaman
As olan!
Sevdiğine kavuşmaktır
Son nefes tükenmeden...

(Gülnida)