Samimi olmanın bedeli ağır,
Kulağı çınlatıp edersin sağır,
İçim burkuluyor doktoru çağır,
Kocanı kandırdın,beni yandırdın.
Dırdırdan,çeneden belli ki bıktın,
İşe gidiyorum diyerek çıktın,
Yolumu keserek boynunu yıktın,
Kocanı kandırdın,beni yandırdın.
Yalnızsın diyerek teselli oldum,
Derdini anlattın hüzünle doldum,
Başıma püsküllü belayı buldum,
Kocanı kandırdın, beni yandırdın.
Sırları açtıkça toplayamadık,
Kanıtlar çoğaldı saklayamadık,
Tutanak,raporu aklayamadık,
Kocanı kandırdın,beni yandırdın.
İlkin de,hayalde,gerçekte yoktun,
Zekiyi gereksiz risklere soktun,
Niyetin bellidir acayip koktun,
Kocanı kandırdın,beni yandırdın.
3-10-2011
Zeki ÇelikKayıt Tarihi : 28.2.2012 11:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/02/28/y-a-n-i-s.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)