Güneşe uzanan ellerimde
Sönmeyen bir yangın vardı
Öyle bir yangındı ki
Başlayan yüreğimde
Savrulup gözlerimden
Bir anda tüm şehri sardı
…
Daldım en harlı yangının içine
Islandım yangınlarda
Önce gözlerim ıslandı
Sonra ellerim
Sonrada yüreğim
Yandıkça ıslandım
Islandıkça yandım
…
“Mahcubiyetim ondan Sevgili!
Gözlerinden başlayıp, dudaklarına süzülen
O yangında bile kurutamadım gözyaşlarını…”
Kayıt Tarihi : 26.5.2007 19:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
