Y a l a n Şiiri - Enver Üste

Bunca yıl peşinde yârim diyerek,
Bütün gençliğimi verdiğim yalan.
Bazan istemeden,bazan bilerek,
Uğrunda dostları kırdığım yalan.

Sana ulaşmaktı yegane gayem.
Seninle dopdolu hayat hikayem.
Uğrunda tükendi bütün sermayem.
Her gece düşümde gördüğüm yalan.

Sana ermek için ömür harcadım.
İstedim seninle anılsın adım.
Sen mi uzaklaştın, ben mi ıradım?
Kafamı taşlara vurduğum yalan.

Meğer değmezmişsin, bu kadar aşka.
Çok çabuk bulmuşsun sevgili başka.
Tanımaz olaydım ah! Seni keşke,
Yolunda ömrümü yorduğum yalan.,

En kutsal sevgiyi sende sanırdım.
Seni sevenleri hep kıskanırdım.
Ben seni kendimden iyi tanırdım.
Kapında el-pençe durduğum yalan.

Görüyorum senin kalbini çelen,
Kapı değiştiren,kovulup gelen,
Bu tavrın veriyor ruhuma elem,
Tatlı tatlı hayal kurduğum yalan.

Sana hayli buruk, kırgın Enverî,
Yok ki sığınacak bir başka yeri.
İpekböceğinin kelebekleri,
Gibi hep kozamı ördüğüm yalan.