Kokunu genizime çekeyim diye, dar yapılmıştı kaldırımlar.
Ve sen benden git diye, dar kafalı yaratılmıştı insanlar.
Şimdi ecdadın akranı olan bu şehrin kokmuş sokaklarında
Bir eskicinin ses tellerinden dar ağacı oluyor yüreğim, asıyorum kendimi.
Asılmak değil aslında, asıl mesele.
"Ölsem de unutmam seni" dediğin insan için ölmekmiş mesele.
Ve herkes ölür lakin çok az kimse toprağa gömülür zira bazıları yüreklerde mumyadır, hasretin kalıntılarıyla...
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta