Kokunu genizime çekeyim diye, dar yapılmıştı kaldırımlar.
Ve sen benden git diye, dar kafalı yaratılmıştı insanlar.
Şimdi ecdadın akranı olan bu şehrin kokmuş sokaklarında
Bir eskicinin ses tellerinden dar ağacı oluyor yüreğim, asıyorum kendimi.
Asılmak değil aslında, asıl mesele.
"Ölsem de unutmam seni" dediğin insan için ölmekmiş mesele.
Ve herkes ölür lakin çok az kimse toprağa gömülür zira bazıları yüreklerde mumyadır, hasretin kalıntılarıyla...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta