Xxı. yy yalnızlığı Şiiri - Nihat Korkmaz

Kokunu genizime çekeyim diye, dar yapılmıştı kaldırımlar.
Ve sen benden git diye, dar kafalı yaratılmıştı insanlar.
Şimdi ecdadın akranı olan bu şehrin kokmuş sokaklarında
Bir eskicinin ses tellerinden dar ağacı oluyor yüreğim, asıyorum kendimi.
Asılmak değil aslında, asıl mesele.
"Ölsem de unutmam seni" dediğin insan için ölmekmiş mesele.
Ve herkes ölür lakin çok az kimse toprağa gömülür zira bazıları yüreklerde mumyadır, hasretin kalıntılarıyla...