Parmak uçlarından öptüğüm gezegende
Hangi ülkeye gitsem, valizimde hep aynı hüzün
Bir kerecik de avuçlarının içinden öpeyim
Gitmesem hiçbir yere,hiç kirlenmese umutlarım
Elimde hiçbir sey olmasa,hatta bozuk paralarım
sadece üzerimdeki kıyafetimi taşısam..
Üstüm ,başım ,içim dışım hep huzur koksa
Mıknatısla çekip alsam olumsuzluklarını insanların,
Mutluluk evrensel olsa..kimse hiç yanmamış kırılmamış olsa..
Çok mu zor hayallerim, bence bir zafer! hayalsiz kalmış bir kadına .
İrem Aslan
Kayıt Tarihi : 9.4.2018 00:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İrem Aslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/09/xxd.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!