Xsentius Şiiri - Ersan Sarıkaya

M.Ö IX.YY
(Eski bir tapınak yazıtı)

Çevrende koparken fırtınalar
Sükunetle dolaş, zira sükunette huzur var.
Herkesle dost ol, kötülük etme
Unut gitsin, kendini ona benzetme
Ne dediğini anlasın dinleyen
Herkesin hayatı roman, sanma yalnız sensin inleyen
Herkesi, herkesi dinle, ama sen ol teslim olmayan
Sevincin, güzel düşündüğün için olmasın salt
İşlerini herkesten iyi yap
Çalışmayı sevmiyorsan sevdiğin bir iş seç
Yepyeni hayatlar başlatmak için kalma geç
Olduğun gibi görün, göründüğün gibi ol
Sevmediğin zaman asla yapma rol
Deneyiminden yararlansın insanlar
Sakın seni hükmediyor sanmasınlar
İnsanlığın öğrendiği henüz deniz de kum
Yargılayan olma, sende bir kulsun
Aşka burun kıvırma sakın pişman olursun.
Çöl ortasında yemyeşil bahçedir aşk,
Marifet aşkın çiçeklerini soldurmamak.
Ahlaksızca kazanacaksan kaybetmek olsun tercihin
Onurunla kaybedersen bir kere terlersin
Haksız kazanç ile utanmayı bile unutursun
İdealler o kadar değerlidirler ki
Yenilsen bile muzaffer olursun
Başkalarını değil kendini kandırırsın,
Gittiğinde arkandan onurla, ozanca anılırsın
Bırak, geçsin yıllar bildikleri gibi
Onlara gülümse
Yapacaklarını yapamaz olursun değilse
Deryada verdiğin büyük savaşla ilgilenmez karadakiler
Gemini limana nasıl getirdiğini de bilmezler
Seni limanda görmek ister gözler
Düşmanın yoktur biliyorum, ama biri seni düşman sanabilir
Meydan okur sana, diklenir,
Savaşırsın
Savaşırken bile ona saygılı olmayı bilmelisin,
Yoksa nasıl kendine saygı duyabilirsin?
Herkesi sevinçle güldüren ağlayarak doğuşundu
Bunlara dikkat ettinse ardından gerçekten ağlıyorlar şimdi.
Tüm pisliğine, kalleşliğine rağmen
Yinede biricik en güzel mekanımızdır dünya
Sabır, şefkat ve bağışlayıcılıkla anlam kattın sen ona
Sen bütün bunları tek sermayen olan kendine yaptın
İyi de yaptın
İyi insan. Bu şeref senin hakkın.

Kayseri 2003