Sisli bir kış gecesi,
Terinos yemeğini yedi ve
sahile iyot kokusu almaya indi.
Dikdörtgen bir taşın üzerine oturdu,
dalgaların ritmine ilgi duydu.
Bu gece dalgalar müzik çalıyordu.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
