Kalemi kırdığın günden beri
Manasız kaldı ellerim
Gözlerim hep o mısraları arayacak
Oysa sen
Bir kahpe gülüş gibi
Yok olup gidiyorsun
Mülkünden.
Dualar okunur,niyetler edilir
Yüreğim kebab olmuş
Kim döndürebilir?
Bu yazgı
Bir hain düş gibi
Yalnız ay ve güneş
Sözlerin
Sahile vuran dalgalar kadar güzel
Ve tekrar duydukça
Ne bende huzur kalır ne de sende ar.
Inatçı ızdırab ve akabinde dinginlik
Oğlunu ilk kucaklayan ana misali.
Kayıt Tarihi : 14.6.2011 23:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhun Öke](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/06/14/xiii.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!