Xi Je ile Konuşma Şiiri - Hüseyin Kalyan

Po Li
Hani şu yaşlı Çinli
.
Şôyle dememiş miydi
.
Dün şehre inmiştim
Mendilim yaşlı döndüm
Çünkü ipek giyenlerin hiçbiri
İpek böceği yetiştirmiyordu
.
Xi Je a canım
Güneşi kapatmış ipek giyenler
İş mi bu söyle
Yakışır mı hiç insan
İnsanın gölgesine
.
Ben Kam Baksı
Sökeceğim gölgeyi
Mazlumun ak göğsünden
.
Xi Je a canım
!..
.
Ama Li PO değil miydi o
Hani şu büyük şair
Ve böyle değil sanki
Onun dediği şiir
.
O da değildi Xi Je
Zhan Yu idi sanırım
Şiir de böyle değildi
Keyfimce hatırladım
.
Her neyse
.
Bilmem ki neciydi Zhang Yu
O zamanlarda çünkü
Komünizm icat edilmemişti
Vicdansa ama orda
Hep yerli yerindeydi
Ve Du Fu'nun şu sözü
İnsanlar kalbindeydi
.
Şarap ve et çürüyor sarayda
Açlıktan ölenlerin kemikleriyse yollarda
.
Ve neyi tercih ederdi yaşıyor olsa
Koca bir taş gibi yuvarlanıp
Üzerinden geçerken mazlumun
Zalimin koyduğu yasa
.
Bilmem ki neyi tercih ederdi Zhang Yu
Silahlarla dikilmeyi mi zalimin karşısına
Yoksa silahsız eylemi mi Gandhi gibi
.
Xi Je a canım
.
Ama biliyorum
Yaşasaydı severdi beni
Tıpkı benim de şimdi
Onu sevdiğim gibi